Postępowanie z dawcą narządów

1. Postępowanie z dawcą narządów
2. Zabieg pobrania narządów

1. POSTĘPOWANIE Z DAWCĄ NARZĄDÓW

Stan każdego dawcy jest inny. Dlatego, w celu optymalizacji pobrania narządów podejmuje się dodatkowe działania, oparte na wyniku pełnej oceny jego stanu. Z uwagi na fakt, że za postępowanie z dawcą odpowiedzialny jest w zasadzie lekarz OIT, miejscowy koordynator powinien dostarczyć protokół postępowania z dawcą do oddziałów intensywnej opieki medycznej wszystkich szpitali w regionie.

Postępowanie z dawcą należy traktować jako początek przechowywania narządów do przeszczepiania. W sytuacji idealnej właściwa opieka nad dawcą rozpoczyna się w chwili gdy śmierć mózgu wydaje się być nieuchronna i prawdopodobne jest pobranie narządów do przeszczepienia.

Każdy potencjalny dawca powinien być traktowany jak dawca wielonarządowy.

Po zakończeniu alokacji narządów pozanerkowych powinno się ustalić ostateczny czas zabiegu u dawcy, uwzględniając sytuację w szpitalu dawcy, czas dojazdu ekip oraz warunki pogodowe zarówno w ośrodku dawcy jak i ośrodkach biorców. Zaplanowany harmonogram ten winien być możliwy do zrealizowania i należy dołożyć wszelkich starań by jego ramy czasowe były honorowane przez współpracujące zespoły.
Z tego powodu należy brać pod uwagę przedział co najmniej 6 godzin od momentu powiadomienia dyżurnego Poltransplantu. Stosowanie się do tej zasady nie jest wymagane, jeżeli istnieją poważne obawy, że stan dawcy nie pozwala na taki harmonogram pobrania.
Optymalne prowadzenie dawcy ma na celu podtrzymywanie lub przywrócenie właściwej perfuzji i utlenowania narządów i tkanek. Poza tym konieczna jest eliminacja źródeł zakażeń u dawcy z uwagi na możliwość ich przeniesienia do biorcy poddawanego immunosupresji.


2. ZABIEG POBRANIA NARZĄDÓW

Po przybyciu na miejsce zespoły pobierające muszą otrzymać kopie:
a. wypełnionej karty dawcy,
b. orzeczenia śmierci mózgowej,
c. wydruku z CRS o braku sprzeciwu,
d. kopię dokumentu stwierdzającego grupę krwi dawcy.

Po zapoznaniu się z dokumentacją i wyjaśnieniu możliwych wątpliwości można przystąpić do opracowania ostatecznej strategii pobrania narządów. Plan ten musi także określić, który zespół dokona zaszycia zwłok po pobraniu. Zależnie od sytuacji, może to być miejscowy zespół chirurgiczny lub zespół pobierający narządy jamy brzusznej.

Należy pamiętać, że najczęstszym momentem destabilizacji stanu dawcy jest przewożenie go do sali operacyjnej. Z tego powodu korzystne jest włączenie zespołu znieczulającego do planowanego pobrania i zaproszenie do OIOM przed rozpoczęciem transportu do sali operacyjnej.

Uwaga: Nawet po wystąpieniu śmierci mózgu możliwe jest utrzymywanie się odruchów rdzeniowych. Zjawisko to nie jest sprzeczne z rozpoznaniem śmierci mózgowej.

Koordynator zespołu powinien dopilnować, by pobrane narządy zostały odpowiednio zapakowane a materiał biologiczny do wykonania próby krzyżowej i próbki krwi pobrane i zapakowane według ustalonych standardów.