Psychika a ciało
Fakt, że psychika jest powiązana z ciałem znany jest już od dawna i nie podlega kwestiom. Istotne jest natomiast to, że w niedługim czasie zależność ta będzie priorytetowym polem badań w biologii molekularnej. Dzięki tym badaniom będzie można określić, w jaki sposób na poziomie cząsteczkowym i komórkowym umysł wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego organizmu i odwrotnie. Dawniej traktowano tę dziedzinę wiedzy jako obszar szarlatanerii, jednakże w ciągu ostatnich kilku lat obserwuje się ogromny wzrost ilości wyników poważnie prowadzonych eksperymentów i analiz, z których zupełnie jasno i wyraźnie wynika związek psychiki z ciałem.
Kilka przykładów takich badań. W 1996 roku w Szkole Higieny i Zdrowia Publicznego Johna Hopkinsa przeprowadzono badania wskazujące na ścisły związek pomiędzy zawałem serca a depresją. Przez trzynaście lat obserwowano losy 1551 osób i na ich podstawie stwierdzono, że ryzyko zawału serca było czterokrotnie większe u osób cierpiących na stany depresyjne niż u osób nie poddających się depresji.
Inne badanie przeprowadzono na 752 mieszkańcach Goeteborga płci męskiej w 1993 roku. Stwierdzono wówczas trzykrotnie większą śmiertelność wśród badanych mężczyzn narażonych na różnego rodzaju sytuacje stresogenne niż wśród mężczyzn prowadzących spokojny tryb życia. Co więcej - u ludzi prowadzących bogate życie towarzyskie, posiadających wiele kontaktów, przyjaciół, dobre stosunki ze współmałżonkiem i rodziną nie stwierdzono związku pomiędzy poziomem stresu a długowiecznością. Czyli wskazywałoby to na fakt, że kontakty społeczne potrafią łagodzić skutki stresu w organizmie.
W 1991 roku naukowcy z Uniwersytetu Carnegie - Mellon wykazali, że stres może osłabić odpowiedź immunologiczną organizmu na przeziębienie. Wywołując u studentów umyślnie infekcję wirusem powodującym katar stwierdzili, że wśród osób narażonych na stres zachorowało 47%, a żacy prowadzący spokojny tryb życia zapadali na katar tylko w 27%.
W 1996 roku uczeni z Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego przeprowadzili badania wpływu depresji na stan zdrowia kobiet. U kobiet cierpiących na stany depresyjne stwierdzono mniejszą o 6,5-14% gęstość kości. W ich organizmach stwierdzono też wysokie stężenie kortyzolu, który przyczynia się do rzeszotowienia kości i prowadzi do osteoporozy.
Niedawno przeprowadzono również inne badania potwierdzające związki między poziomem stresu a innymi chorobami:
- stany zapalne w zakażeniu opryszczką powodowane przez stres,
- współzależność pomiędzy rakiem okrężnicy a stresem,
- współzależność pomiędzy chorobami serca a poczuciem beznadziejności,
- powodzenie operacji by-passu serca korelujące z optymizmem,
- przeżycie drugiego zawału a gniew,
- ryzyko zawału serca a depresja,
- wyższa przeżywalność pacjentek z rakiem piersi uczestniczących w zajęciach grup wzajemnej pomocy.
Kto wie zatem, czy w przyszłości przychodząc do lekarza i licząc na prawidłową diagnozę, nie będziemy musieli zdawać sprawozdania z prowadzonego przez nas zarówno życia fizycznego, jak i psychicznego ze szczególnym uwzględnieniem kontaktów towarzyskich i stanów emocjonalnych.
Medycyna molekularna zmusi lekarzy do spojrzenia na organizm ludzki jako na złożony splot oddziałujących ze sobą układów.
Na podstawie książki Michio Kaku "Wizje",
